Nieuws

In juni 2000 liet Martin van der Maas mij weten dat een gratis abonnement op de Vives zeker de moeite waard zou zijn.Sindsdien vind ik de papieren versie een aantal keren per jaar terug in mijn postvakje op school. Ik lees zo'n editie lekker in de trein en normaal gesproken laat ik hem liggen als ik uitstap, dan kan de volgende reiziger ook nog even genieten. Maar deze keer heb ik hem mee naar huis genomen om er iets over te schrijven.

Deze editie was voor mij vooral leuk vanwege de bijdragen van een aantal oude rotten in het vak, als ik dat zo mag zeggen, die ik allemaal al meerdere keren ontmoet en gesproken heb. Op bladzijde 5 good old Marieke Simonis met een artikel. Die is heel lang geleden een paar keer bij ons op school geweest namens itslearning. De foto bij het artikel van haar kan niet kloppen want ze ziet er nog precies hetzelfde uit als tien jaar geleden!

Op bladzijde 6 en 7 een groot artikel van Michel van Ast over OnderwijsArena. Ook Michel gaat al meer dan twintig jaar mee in dit wereldje. Kijk eens naar de foto bij het artikel van 2004 toen we een game maakten en die gingen presenteren in Senegal. 

Op bladzijde 10 en 11 een groot artikel over formatief leren van Bob Hofman. Teacher Bob, zoals ze hem in het buitenland noemden, heeft nog meer ervaring in het onderwijs dan ik, en dat kan bijna niet! Ik heb heel van hem geleerd, vooral tijdens de iEarn conferenties.

En daarna nog eens een paar pagina's van de hoofdredacteur herself: Karin Winters. En verhip, daar heb je de rubriek van Tessa van Zadelhoff: SchoolTools.

Felienne Hermans is nu al een paar jaar de kroonprinses op het gebied van programmeren en ze bedacht nu haar eigen programmeertaal: Hedy. Ze gaat er volgende week een webinar over geven. Maar ze vertelt er alvast over in de Vives. Weet je waar de naam Hedy vandaan komt die ze bedacht heeft voor de nieuwe programmeertaal?

Maar het allermooiste artikel kwam deze keer voor mij van de deelnemers die met Edukans naar Ethiopië zijn geweest. Ik vind het een ontroerend verslag dat je echt weer met beide voeten op de grond doet staan. Ik zal hieronder enkele zinnen citeren uit het artikel die ik morgen aan mijn leerlingen voorlees:

Tijs: Het eerste dat me opviel was dat de groepen zo groot zijn en dat de leerlingen zo dicht op elkaar zitten in de lokalen. Ik ging met mijn buddy naar een les met 75 leerlingen; ik dacht wow, wat veel. Maar hij zei: "It is very calm today, normally there are 82 of us."

Tijs: Internet is er niet. Er is één computerlokaal met een paar computers. Er is geen stromend water en de elektriciteit doet het maar soms.

Edwin: Leerlingen delen de boeken, waar ze met soms wel tien kinderen omheen zitten. Alleen rijke kinderen hebben een eigen schrift en een eigen pen. Vaak zie je in groepjes maar één of twee leerlingen schrijven, meer materiaal is er niet.

Ruben: De leraar gebruikt een (vaak bobbelig) krijtbord. Boeken worden soms van de ene kant van het lokaal naar de andere kant doorgegeven. Voor huiswerk spreken ze met elkaar af: "Neem jij het boek vandaag mee naar huis, dan doie ik dat morgen."

Ruben: Iedereen zit opvallend stil en aandachtig te luisteren als de leraar aan het woord is. Als de leraar een vraag stelt aan een leerling, staat die op en geeft antwoord. Als dat antwoord goed is, begint de hele klas te klappen; is het fout, dan volgt uitleg. Ik vond het echt mooi om te zien hoe respectvol de leerlingen luisteren naar de leraren.

Edwin: Mij trof ook die rust tijdens de lessen. Leerlingen luisteren niet alleen naar de leraar, maar ook naar elkaar als een van hen stof uitlegt aan de rest van het groepje. Ook  bij het maken van opdrachten wordt in alle rust overlegd.

Ruben: Ethiopië is een heel arm land, met grote verschillen tussen mensen. Je zag kinderen met oorbellen, hele mooie hoofddoeken en nagellak. Sommigen hadden een stenen huisje, een waterfilter en een tv. Maar mijn buddy heb ik in die tien dagen maar met twee verschillende shirts gezien. Hij woont met zijn gezin van vier personen in een zelfgemaakt huisje van twee bij drie meter van hout, klei en riet, met een golfplaten dak. En er waren mensen die nog minder hadden.

Een papieren versie van de Vives kost 12,50 per jaar als vergoeding voor de verzendkosten. Je kunt een abonnement aanvragen via klantenservice@vives.nl.