Calgary
04 november 2006
Frans Peeters
Mijn lichaamsklok begint al beter te wennen. Vanmorgen werd ik pas om half zes wakker. Gisteravond hebben we met een grote groep steak gegeten bij Caesars. Als je in Calgary komt, schijn je steak gegeten te moeten hebben. Ik zat aan tafel met een delegatie van het ministerie van onderwijs van Denemarken. Ze zeggen dat ik op mijn vader lijk: ik praat altijd net zo lang tot we iemand gemeenschapelijk kennen en dat ging nu met de Denen ook al zo. Ze kenden Kennisnet en Ict op School erg goed en hadden regelmatig contact met Keimpe de Heer van internationalisering bij Kennisnet. Ze waren ook al verschillende keren op bezoek geweest bij Kennisnet. Het was leuk om de onderwijssituaties van Denemarken en Nederland met elkaar te vergelijken maar de beide landen lijken toch erg op elkaar. Ze zijn goed bezig daar en zij vinden dat van ons.
Dadelijk ga ik nog een keertje mijn kamer opruimen. Thuis ben ik gewend alles op de grond naast mijn bureau te gooien als het weg kan. Dat had ik gisteren ook gedaan in de veronderstelling dat mijn kamermeisje Jane dat dan wel weg zou gooien. Zoals bijvoorbeeld de hele dikke krant die je gratis elke ochtend voor je deur krijgt. Gisteren vond ik echter alle briefjes rommel, kranten en rotzooi weer netjes gesorteerd en keurig op zijn plek op mijn bureau terug. Martin mailt me wel als we gaan ontbijten. We hebben kamers naast elkaar maar mailen werkt toch efficiënter!