Nieuws

We zijn in Senegal! Op Schiphol werd er een uur te laat vertrokken en bij de overstap in Lissabon kwam daar nog eens een uurtje bij. In Lissabon had ik geluk. Er kwam een douane mevrouw op me af die me begroette met \"Hello, Mr Peeters!\" Ik denk nou, die kent me vast van Informaticavo, maar ze ging verder met \"Don't you miss anythink? Money perhaps, a creditcard, bankpass?\" Nee hoor, waar heb je het over? \"What about this then?\" En ze toverde met een big smile mijn verloren portefeuille tevoorschijn. Oeps Dian, goed dat je er niet bij was. Lastig typen trouwens met die azerty toetsenborden. Bij aankomst waren er grote problemen met de kamers. Marja en ik konden het na anderhalf uur oplossen door samen op een kamer te gaan en dat hebben we maar gedaan. Om zes uur zijn we gaan slapen en net na negen werd ik gewekt door het afgaan van mijn mobiele telefoon. Het was de schilder die meldde dat de radiatoren gespoten waren en dat hij ze even kwam bezorgen. Na het douchen kon ik de kamersleutel niet vinden, maar die zat nog buiten op de deur. We zitten in een afgeschermde wijk met drie mooie hotels en militairen aan de poort. Er is een eigen strand, tennisbaan, zwembad en noem maar op, maar er zijn overal muggen. Daarnet hebben we alvast maar wat spuitbusje bijgehaald. Ook Denise en Edine maken het goed. A demain, want je kunt je Frans hier goed oefenen.